Χρονολογία:
365 - 380 μΧ 
Ο Marcus Aurelius, τοποτηρητής του φρουρίου στη Σαμοθράκη, για 20 χρόνια προετοιμαζόταν για την τρανή στιγμή που θα φιλοξενούσε μόνιμα κάποια μέλη της Nox Ascensa. Το μελετητήριο είχε σχεδιαστεί τις μέρες της δόξας της Nox, και χρηματοδοτήθηκε αδρά για την ανάπτυξή του τα χρόνια που είχε η Flaviana τον θρόνο του Cult of Augurs. Μετά τις ραγδαίες εξελίξεις μετά το θάνατο του Ιουλιανού, το απομονωμένο μέρος πάνω στον νότιο γκρεμό του νησιού υποδέχεται ξαφνικά όλο το κλιμάκιο της Nox που φεύγει από τη Ρώμη ζητώντας καταφύγιο από τον διωγμό.
Το μελετητήριο έχει σχεδιαστεί για να είναι απόρθητο. Η μόνη πρόσβαση γίνεται ανεβαίνοντας έναν χείμαρρο, πέρα από ένα δύσβατο βουνίσιο μονοπάτι και μέσα από μια μυστική σπηλιά πίσω από ένα καταρράκτη. Το ίδιο το σύμπλεγμα έχει ακολουθήσει τις φυσικές σπηλιές σκαμμένες από το νερό, επεκτείνοντας τους χώρους όπου κρίθηκε αναγκαίο. Αν και οι προδιαγραφές προέβλεπαν την φιλοξενία τουλάχιστον τριάντα μελετητών, η ταυτόχρονη ύπαρξη τόσων αρχαίων βρικολάκων δημιουργεί φοβερά λογιστικά προβλήματα στον τοποτηρητή Aurelius, ο οποίος επιβάλλει μια αναγκαστική λιτότητα και φειδώ στην χρήση των resources.
Η ψυχολογία των νεων θαμώνων είναι άσχημη - έχουν μόλις υποχωρήσει άτακτα από μια ταπεινωτική ήττα. Στην Ρώμη, μετά το ξεμπρόστιασμα της Nox από τα μάτια των Autis et Oculus έχει ξεσπάσει διωγμός, με πολλά μέλη της πιο εμφανούς Nox Nocturna να βλέπουν τον τελειωτικό θάνατο στα χέρια οργισμένων legionnaires και sanctified neonates. Όσοι κατάλαβαν νωρίς την τραγική έκβαση των πραγμάτων τράπηκαν σε φυγή και προς την εξορία, αλλά όσοι άργησαν να αντιδράσουν πιάστηκαν, δαιμονοποιήθηκαν και εκτελέστηκαν πανηγυρικά με μέγιστη ταπείνωση. Το κλίμα είναι ζοφερό, οι propinqui μπαίνουν σε μια μακρά περίοδο κατάθλιψης, παρακολουθώντας σαν θεατές τον καταιγισμό των γεγονότων των επόμενων χρόνων.
Νέα από τον έξω κόσμο
Κάθε λίγους μήνες καταφθάνουν νέα από τη Ρώμη και την Camarilla. Μετά την δολοφονία του Bassianus, τα ηνία στη Legio Mortuum διεκδηκεί ο Centurion Horutep, πλέον γνωστός ως Μιχαήλ. Ο High Praetor Norbanus καθαιρεί τον Centurion και ξεσπά ένας βίαιος πόλεμος μηνών μέσα στη Λεγεώνα, που καταλήγει με τον Norbanus σε στάχτες και τον Μιχαήλ τον αδιαμφισβήτητο αρχηγό. Η κάθαρση από το παγανιστικό στοιχείο αποδεκατίζει τη Λεγεώνα, αλλά την προσανατολίζει απόλυτα στους στόχους της Lancea Sanctum. O Bishop Hostilinus (Pestilens) μαζί με τον Μιχαήλ δρουν συγκεντρωμένα, γραπώνοντας μεγάλο κομμάτι της δύναμης που μένει ορφανή κατά τους διωγμούς των παγάνων. Ακόμη περισσότερο αέρα στα πανιά τους δίνει η διαταγή του αυτοκράτορα Valentinian, ο οποίος απαγορεύει αρκετές παγανιστικές τελετές από τη δημόσια ζωή.
Τα Collegia δεν μένουν άπραγα. Στο Aventine, ο Rutilla αποκρούει τρεις μεγάλες επιθέσεις δολοφονίας από εσωτερικούς αντίζηλους, και ξεκινά ένας εμφύλιος πόλεμος στις τάξεις του λόφου. Παράλληλα, τα άλλα μεγάλα κολλέγια τάσσονται αρχικά με τη Lancea et Sanctum, βρίσκοντας πάτημα για να διεκδικήσουν μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας από τη Senex που βρίσκεται σε πανικό.
Όταν το 366 γιορτάζεται η έβδομη Δεκαετία της Comitor, η προσέλευση είναι απογοητευτική - κανένας από τα στελέχη της Nox δεν παρευρίσκεται, ενώ το Cult of Augurs ουσιαστικά δεν υφίσταται πια. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο Μιχαήλ ανακοινώνει επίσημα την προσχώρησή του στις τάξεις της Lance et Sanctum. Ο Corbulo ξεσπά σε τρανταχτά γέλια. Κανείς δεν τον ξαναβλέπει έπειτα από εκείνο το βράδι, και μέσα στα επόμενα δυο χρόνια τα παιδιά του έχουν εξαφανιστεί. Φοβισμένοι propinqui υποψιάζονται ότι πίσω από την εξαφάνιση κρύβεται ο Μιχαήλ με την μνημειώδη σκληρότητά του, ικανός να αφανίσει μια ολόκληρη οικογένεια για μια προσβολή. Κανείς δεν τολμά να καταθέσει επίσημα κάποια κατηγορία.
Στις αρχές της επόμενης δεκαετίας, ο Pestilens ανακοινώνει πως σκοπεύει να καθαγιάσει το Fons Ater και να το μετατρέψει σε μνημείο της Lancea et Sanctum. Ο Illuminatus διασκεδάζει όσο καταφθάνουν νέα για νεκρούς μάρτυρες των sanctified που βρίσκουν το τέλος τους προσπαθώντας να φέρουν την άγια φλόγα στον χώρο, μέχρι που τα νέα από το Fons Ater σταματούν. Τι να έγινε άραγε στη ζοφερή τρύπα προς τον κάτω κόσμο;
Από τις παρυφές της αυτοκρατορίας στη Βρεττανία, έρχονται φήμες για ορδές βαρβάρων που εισβάλλουν στα σύνορα. Ο αυτοκράτορας, υπερβολικά σίγουρος για την δύναμη της συνοριακής φρουράς, δεν θεωρεί απαραίτητο να ενισχύσει τις γραμμές.
Η όγδοη Δεκαετία της Comitor το 376 βάφεται στο αίμα. Οι καλεσμένοι βρίσκουν διαμελισμένα πτώματα στις πισίνες, τα μαρμάρινα πατώματα να γυαλίζουν βαμένα με εμετό, σκατά και αίμα. Οι στάχτες της Comitor βρίσκονται μέσα στις κόγχες των ματιών του πιστού ghoul της των τελευταίων δυο αιώνων. Η έρευνα της Λεγεώνας που ακολουθεί δεν καταλήγει σε κατηγορίες.
Το 378 μια στρατιά γότθων καταφέρνει να εισβάλλει βαθειά μέσα στα σύνορα της αυτοκρατορίας. Οι βαρβαρικής προέλευσης βρικόλακες του Esquilinus Lupus Collegium κερδίζουν τον έλεγχο πόλεων, απωθώντας την Λεγεώνα από αρκετές πόλεις της ανατολής. Στην Ρώμη, οι Esquilinus Lupus αρχίζουν να αγνοούν επιλεκτικά νόμους της Camarilla. Η κατάσταση είναι τεταμένη, με την Λεγεώνα να παρακολουθεί από κοντά τις κινήσεις των Lupus, οι οποίοι αποφεύγουν να δώσουν έναυσμα για καταστολή και παίζουν το παιχνίδι της αναμονής.