Χρονολογία:
358 μΧ 
Είναι φθινόπωρο του 358. Έρχονται νεά στην Ρώμη πως η Νικομήδεια, η αυτοκρατορική πόλη και μεγάλη μαρτυρική πόλη των χριστιανών, καταστράφηκε ολοσχερώς. Ένας τεράστιος σεισμός ισοπέδωσε τα περισσότερα κτίρια και ολα τα μνημεία, ενώ μια φωτιά που μαινόταν για μια βδομάδα έκαψε ότι απέμενε. Η πόλη είναι νεκρή, αφανισμένη από το χάρτη, θύμα της οργής της φύσης... ή των Θεών.
Η Flaviana είναι σίγουρη - αυτή η καταστροφή είναι ξεκάθαρο σημάδι των Θεών. Χτύπησαν την πόλη των 20,000 χριστιανομαρτύρων, την αφάνισαν από το πρόσωπο της γης, σαν προειδοποίηση για όσους έχουν ξεστρατίσει. Δεν υπάρχει περιθώριο - χρειάζεται να γίνει μια μεγάλη τελετή με θυσίες προς όλους τους θεούς για να κατευναστεί το δωδεκάθεο. Κατευθύνεται αμέσως προς τον Rex Sancrorum, τον οποίο και προειδοποιεί να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στους Θεούς.
O Appius Ferasius είναι βαθειά προβληματισμένος, στριμωγμένος από κάθε μεριά. Οι θυσίες είναι παράνομες, αλλά και απαραίτητες! Ο δρόμος των θείων με αυτόν των αθάνατων είναι σε διάσταση... Ο Rex Sancrorum συγκαλεί όλους τους epulones και το κονκλάβιο του Templum Remi σε σύσκεψη. Ζητά εγγράφως τις προφητείες όλων τους, και μετά από 24 ώρες περισυλλογής αποφασίζει πως θα ζητήσει από την σύγκλητο την περάτωση μιας μεγάλης τελετής, και μάλιστα πως θα επιμείνει στην ολοκλήρωσή της με όποιο κόστος. Η Φλαβιάνα τον επαινεί και τάσσεται δυναμικά στο πλευρό του.
Ψηφοφορία στην Camarilla
Μέχρι τη σύγκλητο, η Νοξ πλησιάζει ολα τα μέλη της και συνιστά κοινή γραμμή στο ψήφισμα στην αίθουσα. Όλοι κατεβαίνουν δυναμικά σε ένα κατάμεστο ακροατήριο την κρίσιμη νύχτα. Ο Ferasius ανοίγει την συνεδρίαση, λέγοντας πως είναι άμεση ανάγκη να γίνουν τελετές κατευνασμού του μένους των θεών, γιατί ο σεισμός της Νικομήδειας δεν είναι παρά θεϊκό σημάδι.
Η πλευρά των Sanctified αντιδρά οργισμένα, κατηγορώντας τον Rex Sancrorum πως χρησιμοποιεί θλιβερά γεγονότα για να παρακάμψει αμετάκλητες αποφάσεις. Τα μέλη της Nox με πρωτοστάτες τον Aprilius, την Flaviana και τον Pamphilus προσπαθούν να πείσουν τους παρόντες πως η τελετή είναι απαραίτητη, κερδίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της αίθουσας, ώσπου ο συγκλητικός Laminatus κωλύει την διαδικασία εμποδίζοντας το ψήφισμα για τεχνικούς λόγους - η πρόσφατη απαγόρευση των θυσιών έχει θεσπιστεί αμετάκλητα και άρα δεν γίνετια να συνεχίσει η ψηφοφορία. Ο Consul Moranius, προς μεγάλη αποδοκιμασία της πλειοψηφίας, κάνει δεκτή την παρατήρηση και ακυρώνει την ψηφοφορία.
O Rex Sancrorum με σοβαρό ύφος ανακοινώνει πως ανεξάρτητα από την απόφαση αυτή, η θυσία θα τελεστεί την επόμενη νύχτα στον ναό του Jupiter Optimus Maximus στο κέντρο της Ρώμης. Ο High Praetor Norbanus του θυμίζει πως αυτή η πράξη θα ήταν έκνομη, και ο Ferasius δεν ανταπαντά. Η ένταση ξεσπά στην αίθουσα και η συνεδρία λήγει. O Ferasius ζητά από τους vaticinators να είναι παρόντες όλοι στην τελετή, αλλά αυτός θα αναλάβει αποκλειστικά όλες τις θυσίες.
Θυσία
Με τη δύση του ήλιου, δεκάδες βρικόλακες συνοδεύουν εκατοντάδες ανθρώπους που μεταφέρουν ζώα για σφαγή στον μέγα ναό του Κρόνου. Ο παλιός ναός που πρόσφατα είχε περάσει σε αχρηστία ζωντανεύει μια ακόμη νύκτα σε αυτή τη μεγαλειώδη, ήσυχη τελετή.
Ο Ferasius ψέλνει στους δώδεκα θεούς, και μπροστά στα μάτια των kindred και της λεγεώνας, θυσιάζει τα σφαχτάρια με γρήγορο βήμα. Γύρω στους 150 propinqui παρακολουθούν με κατάνυξη την τελετή, όσο ο Ferasius ζητεί την επιείκια των θεών της Ρώμης.
Οι λεγεωνάριοι υπό τις διαταγές του Colossus περιμένουν να τελειώσει η τελετή, και λίγο πριν το ξημέρωμα, όταν πια έχει λήξει η προσφορά, πλησιάζουν τον Appius Ferasius. Αυτός παραδίδεται στους Λεγεωνάριους που τον κατεβάζουν στο μπουντρούμι.
Την επόμενη μέρα, ο Rex Sancrorum δικάζεται για την αψήφιση της θέλησης της συγκλήτου, και όπως ορίζουν οι κανόνες καταδικάζεται σε θάνατο. Αμίλητος, ο Ferasius σηκώνεται στον σταυρό και παραδίδεται στον πρωϊνό ήλιο. Για την Nox, ο Appius Ferasius γίνεται ένας ακόμα μάρτυρας στον μόνο ορθό δρόμο.
Νέα κεφαλή στο Cult of Augurs
Ο κανόνας προβλέπει τρεις μέρες πένθους για τον Rex Sancrorum, και στη συνέχεια συγκαλείται το κονκλάβιο για να εκλέξει τον νέο ηγέτη του Cult. Η παρουσία της Flaviana είναι αρχηγική, ενώ το όραμά της είναι σαφές, να φέρει το Cult και τη Νεκρόπολη πίσω στο δρόμο των θεών. Πολλοί vaticinators κοιτούνται σκεπτικά, αλλά κανένας δεν τολμά να ορθώσει το ανάστημά του απέναντί της. Έτσι, τον χειμώνα του 359 η Flaviana Galla παίρνει τα ηνία του Cult of Augurs, ανακυρησσόμενη Regina Sancrorum.
Με το που αναλαμβάνει το σκήπτρο, μιλά ανοικτά στο κονκλάβιο: η αντιπαράθεση θα είναι έντονη, θέλει δίπλα της ιερείς που θα τα δώσουν όλα για τους θεούς και που είναι έτοιμοι να αναλάβουν το κάθε κόστος. Είμαστε σε πόλεμο, λέει η νέα Regina, και δεν θέλω λιποτάκτες στο πλευρό μου. Όσοι θέλουν, μπορούν να εγκαταλείψουν σήμερα τη θέση ευθύνης τους, και δεν θα έχουν συνέπειες. Όσοι μείνουν, αυτόματα συντάσσονται στο πλευρό της σε αυτή τη μάχη. Το ένα τρίτο της αίθουσας αποχωρεί. Η Φλαβιάνα χαμογελά, η ώρα της ήρθε...